De duizend km gepasseerd!
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Reinier
29 Mei 2014 | Bosnië en Herzegovina, Ključ
29 mei 2014. Van Bosanski Petrovac naar Kljuc. 49,01 km. Totaal na start 1026,69.
De eerste 1000 km gepasseerd!!!,
Nu maar eens iets over ons zelf vertellen. Hoe ervaren wij ruim anderhalve week fietsen, ploeteren, afzien bergop en niet weten waar je 's-avonds het moede hoofd te ruste kunt leggen. Waarom doen we dit eigenlijk? Is het om door het fietsen dichter bij jezelf te komen? Of is het om te bewijzen dat twee oude knarren van 70+ nog in staat zijn te overleven zonder de doorlopende support van hun lieve vrouwtjes! Misschien is het wel tevens onze verslaving aan de endorfine. Ook moeten wij beiden bekennen een haat-liefde verhouding met onze fietsen te hebben. Wanneer de zon schijnt, de benen goed voelen, en we de wind in de rug hebben, dan vinden wij het fietsen fantastisch!
Wanneer we het traject Noord Italië overslaan met de rampzalig drukke en vlakke autowegen en ons beperken tot de ervaringen in Slovenië, Kroatië en nu Bosnië, moeten wij bekennen dat de tocht bere, bere zwaar is. De lengte en steilheid van de hellingen zijn van een omvang die wij niet ingeschat hadden. Het omzetten van kinetische energie in potentiële energie, waarbij je niet alleen je fiets, ruim 15 kg bagage en, bovendien ook nog je eigen lichaamsgewicht omhoog moet trappen is een enorme klus, waarbij de prestatie van Reinier met zijn wat hogere lichaamsgewicht dubbel telt.
Terwijl wij in Italië nog regelmatig door jonge lieden in blitse, strakke fietspakjes op glimmende racefietsen voorbij gereden werden, zijn wij thans alleen op de weg en hebben de jongelui afgehaakt. Regelmatig ondervinden wij in de moeizaam lopende gesprekken met de lokale bevolking dat men ons voor gek verklaard om helemaal naar Athene te fietsen. Overigens is dat, denken wij, ook de visie van onze kinderen. Wat zijn wij toch oude gekken!!!
Over vandaag valt nog te vermelden ons bezoek aan een moderne vakgarage die ons voorzien heeft van een ventiel waarmee we de banden ook bij een benzinestation op druk kunnen brengen. Zie foto.
De eerste 1000 km gepasseerd!!!,
Nu maar eens iets over ons zelf vertellen. Hoe ervaren wij ruim anderhalve week fietsen, ploeteren, afzien bergop en niet weten waar je 's-avonds het moede hoofd te ruste kunt leggen. Waarom doen we dit eigenlijk? Is het om door het fietsen dichter bij jezelf te komen? Of is het om te bewijzen dat twee oude knarren van 70+ nog in staat zijn te overleven zonder de doorlopende support van hun lieve vrouwtjes! Misschien is het wel tevens onze verslaving aan de endorfine. Ook moeten wij beiden bekennen een haat-liefde verhouding met onze fietsen te hebben. Wanneer de zon schijnt, de benen goed voelen, en we de wind in de rug hebben, dan vinden wij het fietsen fantastisch!
Wanneer we het traject Noord Italië overslaan met de rampzalig drukke en vlakke autowegen en ons beperken tot de ervaringen in Slovenië, Kroatië en nu Bosnië, moeten wij bekennen dat de tocht bere, bere zwaar is. De lengte en steilheid van de hellingen zijn van een omvang die wij niet ingeschat hadden. Het omzetten van kinetische energie in potentiële energie, waarbij je niet alleen je fiets, ruim 15 kg bagage en, bovendien ook nog je eigen lichaamsgewicht omhoog moet trappen is een enorme klus, waarbij de prestatie van Reinier met zijn wat hogere lichaamsgewicht dubbel telt.
Terwijl wij in Italië nog regelmatig door jonge lieden in blitse, strakke fietspakjes op glimmende racefietsen voorbij gereden werden, zijn wij thans alleen op de weg en hebben de jongelui afgehaakt. Regelmatig ondervinden wij in de moeizaam lopende gesprekken met de lokale bevolking dat men ons voor gek verklaard om helemaal naar Athene te fietsen. Overigens is dat, denken wij, ook de visie van onze kinderen. Wat zijn wij toch oude gekken!!!
Over vandaag valt nog te vermelden ons bezoek aan een moderne vakgarage die ons voorzien heeft van een ventiel waarmee we de banden ook bij een benzinestation op druk kunnen brengen. Zie foto.
-
29 Mei 2014 - 18:16
George:
Al zijn jullie dan "oude gekken" julie hebben de jeugd er toch maar afgefietst
Sterkte voor de komende duizend km. -
29 Mei 2014 - 20:13
Maarten:
Stelletje bikkels! Wat jammer dat jullie zo'n moeizaam stuk van de reis meemaken. Na al dat harde werken zou het leuk zijn om gezellig ontvangen te worden op jullie bestemming. Hopelijk komt daar snel verandering in.
Maar wat zijn we trotst op jullie prestaties! Ga zo Door!
Hier Eindhoven gaat alles goed. Anniek doet het goed en Bas ook. Max is na een ziek zijn eindelijk weer opgeknapt. We zijn nu gezellig bij d'n Y. Heel veel groetjes van ons allemaal en succes met de komende rit. -
30 Mei 2014 - 00:17
Marja:
1000km...
Goed gedaan jongens.!!!
Hoeveel kilometers moeten/gaan er nog volgen??
De radar gaf geen mediterrane zomer aan. Hoop dat ie ongelijk heeft!?
Mooie dag morgen!
XX -
30 Mei 2014 - 06:52
Ammann Martin:
Guten Tag Herr Verbunt
Herzliche Gratulation zu den 1'000 KM ! Super tolle Leistung - ich bewundere Sie für diese Leistung.
Ich wünsche Ihnen weiterhin gute Fahrt und verfolge Ihre Berichterstattung gerne.
LIebe Grüsse aus der Schweiz.
Martin Ammann -
30 Mei 2014 - 09:45
Carlijn White:
Halloooooo broertje en filosofische vriend!
Eindelijk helderheid in alle verwarring omtrent het niet binnenkrijgen van jullie berichtjes. Ik weet niet wat dit zegt over het soort bericht Gmail dit denkt in te schatten, maar ik vond de hele reeks in mijn SPAM folder! Dus Reinier, doe helemaal niets, het is allemaal in orde. (Bij Gmail krijg ik heel weinig spam, dus ik was bijna vergeten dat die map nog bestond!)
Wat geweldig dat jullie gewoon doorzetten (fietsen?) terwijl de moed af en toe moeilijk te vinden is of gewoon verstek laat gaan. Moeizame gesprekken bij aankomst valt dan ook tegen lijkt me; waar zijn de omhelzingen en bloemen en "fantastisch jongens, te gek gewoon!!!" vergezeld met :"Deze ronde is voor mijn rekening". Nou ja, in ieder geval vind je die complimenten en aanmoedigingen hier op jullie verslag, maar helaas we kunnen het rondje bier niet voor jullie regelen!
Alles prima hier, rustig weekendje voor de boeg, dan volgende week een weekendje Franeker, zomaar naar een hoekje van Nederland waar we nog niet geweest zijn. Maandag a.s. uit met de zusjes Muts! Daar kijken we beiden naar uit. Alan blijft fanatiek aan het soliciteren en er lijkt schot in te komen. Ik studeer me achterover aan jazz-piano. Ik ben totaal verkocht en mijn leraar is een van die zeldzame helden die je geweldig inspireert en voortduwt. Ik ben verslaafd aan YouTube, (speel bijv.quatre-mains met Louis van Dijk en ga dan finaal de mist in, maar heb er niet minder lol om) en heb een fantastische app gevonden wat betreft jazz accoorden.
Dus vervelen doen we ons niet. Maar we zitten wel ergens in limbo, omdat de volgende stap in ons leven nog niet bekend is. Maar daar kunnen we gelukkig goed tegen.
Tot zover ons bericht; wij kijken uit naar jullie volgend!
Liefs,
Carlijn en Alan
-
30 Mei 2014 - 21:17
Wieneke:
Gefeliciteerd met de 1000!!! Wauw!!!
Veel groetjes en klavertjes vier van BWLJ
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
